โตแล้วคิดเองได้! หลักคิดพื้นๆเบสิคแบบ มหาลัยเมืองนอก

เรื่องหนึ่งที่ชอบมาก ของมหาลัยเมืองนอก คือความที่มันสะท้อนชัดมาก ถึงหลักคิดพื้นๆเบสิคแบบ "โตแล้วคิดเองได้"
โตแล้วคิดเองได้ในที่นี้ ไม่ใช่ว่า คิดเองได้แต่ต้องอยู่ในกรอบ แต่เป็นโตแล้วคิดเองได้แบบว่า อยากจะทำอะไรก็ทำ เพราะเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง มันไม่มีกรอบ ไม่มีความคาดหวังว่าเราจะต้องโตแบบไหน โตออกมาเป็นคนยังไง
ตอนพี่สาวรับปริญญาที่เมลเบิร์น มีคนใส่แตะไปรับ มีคนใส่ส้นสูงยังกะดั้งเมลาเนียทรัมป์ กางเกงขาสั้น มีคนใส่นั่นนี่เต็มไปหมด ตอนงานรับของทราย ทุกคนก็เลือกใส่ที่ตัวเองอยากใส่
บางคนใส่ชุดประจำชาติ บางคนใส่ชุดลำลอง บางคนใส่แดง บางคนใส่ขาว
เรียกว่าพื้นที่มหาลัยที่นี่ มีให้คนเป็นตัวของตัวเอง ค้นพบตัวเอง พิสูจน์หาชีวิตและจังหวะชีวิตแบบที่เป็นของตัวเอง
แน่นอนบางคนอยากสวย ก็ใส่เดรสสายเดี่ยวสั้นเปรี้ยว รองเท้าส้นสูงชนิดล้มขาหัก ก็ไม่มีใครว่าอะไร ไม่มีใครคอยมาบอกว่าต้องแต่งอะไร ห้ามแอคท่าถ่ายรูปแบบไหนในรูปรับปริญญา
มันไม่มีอะไรไม่ถูก มันไม่มีอะไรไม่ควร เพราะงานรับปริญญาเป็นงานของบัณฑิต เป็นความสำเร็จของบัณฑิต ใครจะเลือกทำแบบไหนก็ได้ ตราบใดที่บัญฑิตไม่จุดไฟเผาสิ่งของหน้าที่รับอะไรแบบนี้ เพราะมันจะเป็นการละเมิดสิทธิส่วนรวมไปในทันที
ซึ่งทรายชอบความคิดแบบนี้ ชอบความคิดแบบที่เชื่อมั่นว่าคนที่กำลังศึกษา และที่สำเร็จการศึกษา มีสิทธิคิดได้เองและไม่ตกอยู่ภายใต้กรอบใดๆ
ซึ่งมันสำคัญมาก เพราะการศึกษาไม่ได้มีไว้เพื่อให้มีใบรับรองให้ไปสมัครงาน แต่มันมีเพื่อให้เราได้เรียนรู้โลกในแง่อื่นด้วย เช่นเรียนเรื่องจิตสำนึก จิตวิญญาณ ความเป็นตัวตน ความคิด การประมวลผลด้วยวิธีต่างๆกัน การเลือก การตัดสินใจ
สิ่งเหล่านี้ปัจเจกทุกคนควรได้รับโอกาสที่จะได้เลือกเอง ว่าตัวเองอยากทำอะไร ซึ่งความเป็นอิสระในวัฒนธรรมมหาลัยที่นี่ ที่เคารพความเป็นส่วนตัวและเคารพการตัดสินใจ มีให้มากกว่ามหาลัยที่ไทยมากๆ
น่าเสียดายในไทย เรามีกรอบหนักอึ้ง และสังคมก็เต็มไปด้วยพลังอยากด่า อยากติฉิน ดังที่เราเห็นดราม่าเรื่องบัณฑิตและชุดครุย ทุกปี
*รูปเอามาจากเน็ต
*ก็อยากจะให้มองหลายๆแง่ แล้วหาจุดที่พอดี สร้างสรรค์สังคมกันนะคะ